μυκηθμός

μύκημα

Μυκῆναι
μύκημα, ατος (τὸ) [ῡ] c. le préc. Eur. Bacch. 690 ; Call. Del. 310 ; Plut. M. 972d ; en parl. d’une lionne, Thcr. Idyl. 26, 21.