μυλωθρός

μυλών

μυλωρός
μυλών, ῶνος (ὁ) [ῠ] endroit où se trouve la meule, moulin, Thc. 6, 22 ; Eur. Cycl. 240 ; Arstt. Rhet. 3, 10.
Étym. μύλη.