μῦρον

μυροπισσόκηρος

μυρόπνοος-ους
μυρο·πισσό·κηρος, ου (ὁ) [ῠ] essence composée d’huile parfumée, de poix et de cire, Sor. (Gal.).
Étym. μύρον, πίσσα, κηρός.