μυθοπλαστέω-ῶ

μυθοπλάστης

μυθοπλόκος
μυθο·πλάστης, ου (ὁ) [ῡ] qui compose des fables, Lyc. 764 ; Phil. 1, 405.
Étym. μῦθος, πλάσσω.