ναυπηγήσιμος

ναυπηγία

ναυπηγικός
ναυπηγία, ας (ἡ) construction de navires ou armement d’une flotte, Eur. Cycl. 459 ; Thc. 4, 108 ; Plat. Leg. 803a, etc. ||
E Ion. -ίη, Hdt. 1, 27.
Étym. ναυπηγός.