νεογενής

νεογιλός

νεογλαγής
νεο·γιλός, ή, όν [ῑ]
1 nouveau-né, tout jeune, Od. 12, 86 ; Thcr. Idyl. 17, 58 ; ν. ὀδούς, Opp. C. 1, 199, dent de lait ||
2 de courte durée, Luc. Halc. 3.