νεογιλός

νεογλαγής

νεογλυφής
νεο·γλαγής, ής, ές [ᾰ]
1 qui tète depuis peu, Max. π. κατ. 517 ||
2 qui donne du lait depuis peu, Nonn. D. 48, 764.
Étym. ν. γλάγος.