νεοσσιά

νεόσσιον

νεοσσίς
νεόσσιον, att. νεόττιον, ου (τὸ)
1 petit d’un oiseau, Ar. Av. 767 ; Arstt. H.A. 4, 9 ; 5, 8 ||
2 jaune d’œuf, Diph. (Com. fr. 4, 427).
Étym. νεοττός.