νεοσσοκόμος

νεοσσοποιέω

νεοσσοποιΐα
*νεοσσο·ποιέω, seul. νεοττο·ποιέω-ῶ, faire des petits, pondre, d’où couver, Lgn 44 ||
Moy. m. sign. Es. 5 Halm.