νυμφαγενής

νυμφαγέτης

νυμφαγωγέω-ῶ
νυμφ·αγέτης, ου (ὁ) [ᾱ] conducteur des muses, ép. de Neptune, à Rome, Corn. 22.
Étym. ν. ἡγέομαι.