νηλιποκαιϐλεπέλαιος

νήλιπος

νηλίπους
νήλιπος, ος, ον [ῐ]
1 qui va nu-pieds, A. Rh. 3, 646 ||
2 p. ext. pauvre, Lyc. 635.
Étym. νη-, ἦλιψ, chaussure dorienne.