ὀάρισμα

ὀαρισμός

ὀαριστής
ὀαρισμός, οῦ (ὁ) [ᾰ] conversation intime, entretien familier ; au pl. Hés. O. 789 ; Call. fr. 118 ; Q. Sm. 7, 316.
Étym. ὀαρίζω.