ὀαρισμός

ὀαριστής

ὀαριστύς
ὀαριστής, οῦ () [] qui vit en commerce intime avec, compagnon familier, Od. 19, 179 ; p. ext. familier avec, Timon (Plut. Num. 8).
Étym. ὀαρίζω.