οἰνογευστέω-ῶ

οἰνογευστική

οἰνοδόκος
οἰνογευστική, ῆς (ἡ) s. e. τέχνη, l’art de déguster le vin, Sext. M. 6, 33, p. 363.
Étym. c. le préc.