οἰνοπώλης

οἰνοπῶλις

οἶνος
οἰνο·πῶλις, ιδος (ἡ) [ῐδ] marchande de vin, cabaretière, Lib. t. 4, p. 139.
Étym. fém. d’οἰνοπώλης.