οἰωνόϐρωτος

οἰωνοθέτης

οἰωνόθροος
οἰωνο·θέτης, ου (ὁ) qui interprète le vol ou le cri des oiseaux, augure, Soph. O.R. 483.
Étym. οἰωνός, τίθημι.