ὀκτάχρονος

ὀκτήρης

ὀκτώ
ὀκτ·ήρης, ης, ες, propr. ajusté huit fois : subst. ἡ ὀ. (s. e. ναῦς) Pol. 16, 3, 2 et 7, etc. ; Plut. Ant. 61, vaisseau à huit rangs de rames.
Étym. ὀ. ἀραρίσκω et ἐρέσσω.