ὀκτήρης

ὀκτώ

ὀκτώϐριος
ὀκτώ (οἱ, αἱ, τὰ) indécl. huit, Il. 2, 313, etc.
Étym. indo-europ. *h₃eḱteh₃, huit ; cf. lat. octō, sscr. aṣṭā́(u), gotique ahtau.