ὀλιγόξυλος

ὀλιγόπαις

ὀλιγοπιστία
ὀλιγό·παις, -παιδος (ὁ, ἡ) [ῐ] qui a peu d’enfants, Plat. Leg. 930a.
Étym. ὀλ. παῖς.