ὀνομάτιον

ὀνοματογραφία

ὀνοματοθέτης
ὀνοματο·γραφία, ας (ἡ) [ᾰτᾰφ] enregistrement de noms, nomenclature, Spt. 1 Esdr. 8, 19 ; Sext. 704.
Étym. ὄνομα, γράφω.