ὄψος

ὀψοφαγέω-ῶ

ὀψοφαγία
ὀψοφαγέω-ῶ [ᾰ]
1 manger des aliments cuits, Arstt. H.A. 9, 40, 32 ||
2 manger des poissons, Ar. Nub. 983.
Étym. ὀψοφάγος.