ὀψοποίημα

ὀψοποιητική

ὀψοποιΐα
ὀψοποιητική, ῆς (ἡ) (s. e. τέχνη) l’art de la cuisine, Arstt. Nic. 7, 12, 6, etc.
Étym. ὀψοποιέω.