ὀπωροϐασιλίς

ὀπωροθήκη

ὀπωροκάπηλος
ὀπωρο·θήκη, ης (ἡ) lieu pour déposer les fruits, fruitier, Varr. R.R. 1, 59.
Étym. ὀπώρα, θ.