Ὀρθόπαγον

ὀρθοπάλη

ὀρθοπλήξ
ὀρθο·πάλη, ης (ἡ) [ᾰ] lutte debout (p. opp. à κλινοπάλη) Luc. Lex. 5.
Étym. ὀ. πάλη.