ὀρθοπάλη

ὀρθοπλήξ

ὀρθοπλοέω-οῶ
ὀρθο·πλήξ, ῆγος (ὁ, ἡ) qui se cabre, qui se redresse, Ar. fr. 136.
Étym. ὀ. πλήσσω.