ὀρθόφρων

ὀρθοφυέω-ῶ

ὀρθοφυής
ὀρθοφυέω-ῶ [ῠ] pousser droit, en parl. de végétation, Th. H.P. 2, 6, 4.
Étym. ὀρθοφυής.