ὀσφρασία

ὄσφρησις

ὀσφρήσομαι
ὄσφρησις, εως ()
1 odorat, Plat. Phæd. 111b, etc. ; Arstt. Sens. 2 fin ||
2 au pl. αἱ ὀσφρήσεις, Plat. Theæt. 156b ; Opp. C. 4, 66 ; Hdn 1, 12, 4, les organes de l’odorat, c. à d. les narines, le nez.
Étym. ὀσφράομαι.