παιδαγωγέω-ῶ

παιδαγώγημα

παιδαγώγησις
παιδαγώγημα, ατος (τὸ) [ᾰγ] art ou manière de diriger ou d’instruire les enfants, Clém. 145.
Étym. παιδαγωγέω.