παιδιώδης

παιδιώδης, ης, ες, qui aime le jeu, Ion (Ath. 603f) ; Arstt. Nic. 7, 7, 7 ; τὸ παιδιῶδες, Plut. M. 68a, l’amour du jeu.

παιδιώδης, ης, ες, d’enfant, puéril, DH. Pomp. 6.