παλινστομέω-ῶ

παλίνστρεπτος

παλινστρόϐητος
παλίν·στρεπτος, ος, ον [ᾰ] qui retourne sur ses pas, Max. π. κατ. 80.
Étym. π. στρέφω ; cf. παλίστρεπτος.