παλίστρεπτος

παλίωξις

Παλλάδας
παλίωξις, εως (ἡ) retour offensif de fuyards, Il. 12, 71, etc. ; Hés. Sc. 154 ||
E [λῑ] à l’arsis, Il. l.c.
Étym. π. ἰωκή ; cf. παλινδίωξις.