παγκρατησία

παγκρατιάζω

παγκρατιαστής
παγκρατιάζω [ρᾰ] s’exercer à la lutte du pancrace, Plat. Gorg. 456d, etc. ; Isocr. Antid. § 252 ; fig. Eschn. 4, 33.
Étym. παγκράτιον.