παρά

πάρα

παραϐαίνω
πάρα :
1 p. παρά, quand le régime précède, v. παρά ||
2 p. πάρεστι : οὐδ’ ὁ κωλύσων πάρα, Soph. El. 1197, et il n’y avait personne pour l’empêcher ; cf. Eschl. Pers. 163, Eum. 385, Sept. 786 ; Soph. O.R. 1236, El. 278, 778.