παραγωγός

παράγωγος

παραγώγως
παράγωγος, ος, ον [ᾰγ]
1 qu’on masse pour le replacer ou le déplacer, en parl. d’un os, Hpc. Fract. 763 ||
2 t. de gr. dérivé, Dysc. Synt. 192, 8 ; Eust. p. 1553, 35.
Étym. παράγω.