παραιφασία

παραίφασις

παραιφρονέω-ῶ
παραίφασις, εως (ἡ) [φᾰ]
1 parole bienveillante, encouragement, exhortation, Il. 11, 793 ; 15, 404 ||
2 action de tromper (la fatigue, etc.) Anth. 5, 285 ; A. Pl. 373.
Étym. παράφημι.