παρανακλίνω

παραναλίσκω

παρανάλωμα
παρ·αναλίσκω (f. παραναλώσω ; ao. pass. παραναλώθην) [ᾰνᾱλ] dépenser mal à propos ou en pure perte, Dém. 167, 14 ; 1432, 16 ; au pass. en parl. de pers. être sacrifié en pure perte, Plut. Lys. 28.