παραπέτασμα

παραπέτομαι

παράπεψις
παρα·πέτομαι (f. -πτήσομαι, ao. 2 παρέπτην ; ao. 1 moy. part. παραπτάμενος)
1 voler auprès ou le long de, Arstt. H.A. 6, 6, 6 ||
2 voler au delà de, Ar. Th. 1014 ; d’où échapper à, Anth. 6, 19.
Étym. cf. παραπέταμαι.