παραστατικῶς

παραστάτις

παραστείχω
παραστάτις, ιδος (ἡ) [τᾰῐδ]
1 femme qui se tient auprès, Soph. Tr. 889 ||
2 femme ou déesse qui prête secours, Soph. O.C. 559 ; Xén. Mem. 2, 1, 32, etc.
Étym. fém. de παραστάτης.