παρηγορία
παρηγορικόςπαρηγορία, ας
(ἡ)
1 exhortation,
encouragement, A. Rh. 2, 1281 : fig.
Eschl. Ag.
95 ||
2 consolation,
adoucissement, Plut. Cim. 4 ; d’où remède, Arét.
Cur. m. diut. 1,
3, etc. ||
3 nom, épithète,
Jos. B.J.
4, 8, 3.
Étym.
παρήγορος.