πατρονομική

πατρονόμος

πατροπαράδοτος
πατρο·νόμος, ος, ον, qui exerce l’autorité paternelle, Plut. M. 795e ; subst. οἱ πατρονόμοι, Paus. 2, 9, 1, patronomes, magistrats spartiates.
Étym. π. νέμω.