περατός

περατόω-ῶ

περάω-ῶ
περατόω-ῶ [ᾰ] limiter, Plut. M. 719c ; Sext. M. 1, 81 ; au pass. prendre fin, se terminer, Arstt. An. 1, 3, 20, etc.
Étym. πέρας.