περιάλειμμα

περιαλείφω

Περίαλλα
περι·αλείφω [] oindre ou enduire tout autour, Ar. Eq. 907 ; τί τινι, Plat. Criti. 116d, couvrir qqe ch. d’un enduit ; au pass. Arstt. H.A. 9, 40, 10.