περιχανδής

περιχαρακόω-ῶ

περιχαρακτήρ
περι·χαρακόω-ῶ [ᾰᾰ] entourer d’une palissade, d’où en gén. fortifier, Eschn. 87, 30 ; Pol. 4, 56, 8 ; au pass. Din. 98, 22.