περικαθάπτω

περικαθαρίζω

περικάθαρμα
περι·καθαρίζω [ᾰᾰ]
1 purifier complètement, acc. Spt. Deut. 30, 6 ||
2 chasser en purifiant, acc. Spt. Lev. 19, 23.