περίκλυστος
περικλυτόςπερίκλυστος, ος
et η, ον, baigné
tout autour, de tous côtés, Hh.
Ap. 181 ;
Eschl. Pers.
596, etc. ;
Eur. H.f.
1080 ; Str.
753 ; avec
ὑπό et le gén.
Str. 126 ;
ou ἐκ
et le gén. DH.
5, 13 ||
E Nom. fém. dor. -τα,
Eschl. l. c. ;
gén. -της,
Hh. l. c.
Étym.
περικλύζω.