περιολίσθησις

περιολκή

περιομματοποιός
περι·ολκή, ῆς (ἡ)
1 évacuation par le bas, Orib. 152 Matthäi ||
2 diversion, empêchement, Jos. A.J. 15, 6, 6.
Étym. περιέλκω.