πετροφυής

πετρόω-ῶ

πετρώδης
πετρόω-ῶ :
1 lapider, au pass. être lapidé, Eur. Or. 564, 946, etc. ||
2 pétrifier, Lyc. 901 ; A. Pl. 132 ||
Moy. lapider, Nonn. D. 25, 81.
Étym. πέτρος.