πεζομάχης

πεζομαχία

πεζομάχος
πεζομαχία, ας (ἡ) [μᾰ]
1 combat d’infanterie, Hdt. 8, 15 ||
2 combat sur terre, Thc. 1, 23, 49, etc. ||
E Ion. -ίη, Hdt. l. c.
Étym. πεζομάχος.