φαγέδαινα
φαγεδαινικόςφαγέδαινα, ης
(ἡ)
[φᾰ]
1 ulcère, cancer, chancre,
Hpc. Aër.
287 ; Eschl.
fr. 246 ; Eur.
fr. 790 ; Dém.
798, 23, etc.
||
2 faim dévorante, faim
canine, fringale, Gal. Def. med. 19, 419
Bas.
Étym.
de *φαγεδών,
de φαγεῖν,
c. φλύκταινα,
de *φλυκτών.