φαλακρότης

φαλακρόω-ῶ

φαλάκρωμα
φαλακρόω-ῶ [φᾰ] rendre chauve, Spt. Ezech. 27, 31 ; au pass. devenir chauve, Hdt. 3, 12 ; Arstt. H.A. 3, 11 fin ; G.A. 5, 3.
Étym. φαλακρός.